Każde państwo posiada swój hymn, czyli pieśń z którą się identyfikuje. Polskim hymnem narodowym jest „Mazurek Dąbrowskiego”, który ma za sobą długą historię i drogę do tego, aby uzyskać ten zaszczyty tytuł. Został napisany w 1797 roku przez Józefa Wybickiego. Pierwotnie ta pieśń patriotyczna nie nosiła obecnego tytułu. Nazywana była Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech.
Melodia całej pieśni została oparta na melodii ludowej mazurka. Hymn powstał dokładnie 16-19 lipca 1797 roku we Włoszech, a mianowicie w Republice Cisalpińskiej. Tekst tej pieśni po raz pierwszy ujrzał światło dziennie w 1798 roku w Mantui. Patriotyczną pieśń bardzo dobrze przyjęli żołnierze, którym wyjątkowo się spodobała. Z dumą śpiewali ją podczas wojennych zmagań. W 1799 roku pieśń ta już była bardzo dobrze znana we wszystkich zaborach i stawała się coraz bardziej popularna. Zdobyła nawet przychylność polskich elit, co nie zdarzało się zbyt często.
„Mazurek Dąbrowskiego” towarzyszył polskim żołnierzom we wszystkich kampaniach neapolitańskich, także w 1806 roku, kiedy to Dąbrowski w aurze zwycięzcy znalazł się w Wielkopolsce. Tu mieszkała Basia, która rok później została żoną generała. W czasach Księstwa Warszawskiego, pieśń Legionów Polskich we Włoszech stała się nieoficjalnym hymnem narodowym. Tak dużą popularnością cieszyła się ta patriotyczna pieśń, że nie mogły inaczej potoczyć się jej losy.
Po upadku Napoleona, gdy nowo utworzone Księstwo Polskie znalazło się pod rządami księcia Konstantego, próbowano usunąć tę pieśń z pamięci narodu. Jednak było to wyjątkowo trudne. Już od powstania listopadowego w 1831 roku była ona śpiewana przez wszystkich. Stała się jedną z najpopularniejszych pieśni patriotycznych.
Pieśń, rozpoczynająca się słowami „Jeszcze Polska nie zginęła…”, towarzyszyła życiu narodu, zrywom powstańczym i rewolucyjnym, okresom żałoby narodowej i chwilom obudzonych nadziei. W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości jednak nie udało się ustalić żadnej pieśni patriotycznej za hymn narodowy. Dopiero po dojściu do władzy eks-legionistów, którzy uważali się za spadkobierców dokonań Dąbrowskiego i chcieli krzewić ideę tej wspaniałej pieśni patriotycznej, Polska otrzymała oficjalny hymn narodowy.
Jako hymn polski, „Mazurek Dąbrowskiego” został zatwierdzony 26 lutego 1927 roku. Ponownego zatwierdzenia musiano dokonać także w 1948 roku. Podczas II wojny światowej hymn stał się symbolem polskości i sposobem na wyrażenie wiary w to, że uda się przetrwać te ciężkie czasy. Mazurek Dąbrowskiego był śpiewany w oddziałach partyzanckich, w polskich formacjach wojskowych na wszystkich frontach, przez odtwórców „zakazanych piosenek” na ulicach okupowanych miast.
Do tej pory jednak nie udało się wyjaśnić zagadki, jak powstała melodia hymnu. Nieoficjalnie badacze uważają, że Józef Wybicki sam opracował znane mu wątki melodyczne tak, aby pasowały do tekstu „Jeszcze Polska nie umarła”. Udało się dzięki temu stworzyć formalną stronę hymnu, która przepięknie wybrzmiewa za każdym razem, gdy odbywają się ważne dla Polski wydarzenia.